Nummer 2, olé!
Door: José
22 April 2014 | Peru, Nazca
Jaaa daar zijn we weer! We hebben een paar minuutjes tussen eten en wachten op de trein, dus here we go!
We waren gebleven in Lima. Het thema van deze reis is onvoorbereid zijn is leuk! (nou ja..). Zo al vanaf dag 1 ongeveerÑ geen idee hebben van de wisselkoers, geen hostal geboekt, geen bustickets geregeld vooraf, niet weten hoever je moet fiesten, geen treintijden bekeken, niet ingelezen etc etc:) Maaarrr dat is allemaal leuk! Zo ook dag 3Ñ we wilden naar Paracas, een klein plaatsje aan de kust ten zuiden van Lima. Wij enthousiast op de fiets naar een buststation. HET busstation bestaat namelijk niet,omdat iedere maatschappij zo zijn eigen vertrekpunt heeft (al zitten ze wel redelijk bij elkaar in de buurt). Daar kwameen we erachter dat de laatste bus naar Paracas precies op dat moment zou vertrekken.. en het vertekpunt een half uur fiesten was! Hmm, dus plan gewijzigd en maar een bus naar het nabij gelegen plaatsje Pisco gepakt. Pisco staat bekend om de wijn die ze maken en het drankje Pisco (Sour!). De wijn overigens niet gedronken (bleek niets aan te missen van andere reizigers begrepen.. al waren dat Fransen met een eigen wijnboerderij, dus die standaard ligt misschien iets hoger dan die van ons..),maar de Pisco Sour wel! Leuk hostel gevonden en savonds na het eten direct zzzzzz.Toch wel vermoeiend alle indrukken icm een jetlag.
De volgende dag hadden we ´s ochtends meteen ons eerste echte uitje; een boottochtje naar Islas Ballestas. Dit eiland staat bekend als de ´poormans Galapagos´en is een verzamelplaats voor verschillende soorten vogels, waaronder de ´boobie´ (geen idee hoe die in het NL heten), pinguins, meeuwen, zeeleeuwen etc. Verzamelplaats zeker: het zag er zwart van de vogels, letterlijk! Wel heel mooi om te zien. ´S middags wilden wij zelf naar het beschermde natuurgebied gaan wat daar ongeveer naast ligt. Echter werden wij eerst weer naar het hostal gebracht, vanuit waar we naar Paracas zouden fiesten. Stel je voor: 12u in de middag (30graden..), allebei keurig een afgepast half litertje water mee (na 15min al op), een lange, 16km durende, licht stijgende, rechtdoorgaande weg langs de kust (met veel raffinaderijen).. recept voor uitputting? Mwah.. Na die weg, mochten we nog 3 km naar het park fietsen en vanaf daar had Maarten bedacht dat het wel leuk zou zijn om naar een strandje te fietsen aan de andere kant van het schiereiland (wat onderdeel is van het natuurpark) a 8 km! Dat was toch een beetje teveel van het goede. Dus besloten we dat niet te doen, een biertje aan het strand te drinken en een hapje te eten,om vervolgens met fietsen en al in de taxi te springen:). Lange leve de vrijheid!
De volgende dag stond gepland, echter ´schoot´ het bij Maarten in zn rug. Gevolg: de hele ochtend op handen en voeten rondgekropen! Het was net een 80-jarige overwerkte opa.. Gelukkig kon hij in de middag enigzins schuifelen op zijn voeten en hebben wij ons verplaatst van hostal in Pisco, naar hostal in Paracas aan het strand. Dat bleek een goede zet, want na 1,5 dag strand ging het opeens weer bergopwaarts! Lopen, fietsen, staan, liggen ging alweer een stuk beter. Dus de volgende bestemming kwam in zicht: Nazca!
In het gebied van Nazca zijn er veel tekenen van de Paracas/Nasca cultuur te zien,waaronder de Nazca Lines. Dit zijn hele grote tekeningen van (voornamelijk) dieren op/in de woestijngrond. Je kunt deze alleen vanuit de lucht goed zien, hence onze eerste grote uitgave: een rondvlucht over de lijnen! Licht beroerd maar zeer onder de indruk stonden we na 30 minuten weer op de grond. Wat een ervaring! Ook hier gold ons reisthema: onvoorbereidheid.. Wij kregen het namelijk voor elkaar om precies op dat moment (in de lucht) de batterij van zowel de fotocamera als onze beider telefoons leeg te hebben. Maar goed dat vooral de ervaring en het plaatje in je hoofd telt toch?
De volgende avond zouden we doorreizen naar Arequipa en dus in de middag nog gauw een tour geboekt naar de zandduinen. Zo´n 20 minuten uit het centrum liggen gigantische zandduinen, waar we met een enorme ´buggy´door de duinen hebben gecrosst! Supergaaf! Ook nog gesandboard (op een soort snowboard van een duin af sjeesen) en een aquaduct en oude ceremoniele plaats bekeken die gebouwd is door de Nascanen (pre-Inca). Heel gaaf. Nog even gauw wat gedronken met een Frans stel die we op de tour ontmoet hadden en hup, de nachtbus in naar Arequipa.
Tot zover! Nu de trein in. Komende dagen zitten we in het Amazone gebied, dus onbereikbaar!
Heel veel liefs van ons! (foto´s volgen..)
We waren gebleven in Lima. Het thema van deze reis is onvoorbereid zijn is leuk! (nou ja..). Zo al vanaf dag 1 ongeveerÑ geen idee hebben van de wisselkoers, geen hostal geboekt, geen bustickets geregeld vooraf, niet weten hoever je moet fiesten, geen treintijden bekeken, niet ingelezen etc etc:) Maaarrr dat is allemaal leuk! Zo ook dag 3Ñ we wilden naar Paracas, een klein plaatsje aan de kust ten zuiden van Lima. Wij enthousiast op de fiets naar een buststation. HET busstation bestaat namelijk niet,omdat iedere maatschappij zo zijn eigen vertrekpunt heeft (al zitten ze wel redelijk bij elkaar in de buurt). Daar kwameen we erachter dat de laatste bus naar Paracas precies op dat moment zou vertrekken.. en het vertekpunt een half uur fiesten was! Hmm, dus plan gewijzigd en maar een bus naar het nabij gelegen plaatsje Pisco gepakt. Pisco staat bekend om de wijn die ze maken en het drankje Pisco (Sour!). De wijn overigens niet gedronken (bleek niets aan te missen van andere reizigers begrepen.. al waren dat Fransen met een eigen wijnboerderij, dus die standaard ligt misschien iets hoger dan die van ons..),maar de Pisco Sour wel! Leuk hostel gevonden en savonds na het eten direct zzzzzz.Toch wel vermoeiend alle indrukken icm een jetlag.
De volgende dag hadden we ´s ochtends meteen ons eerste echte uitje; een boottochtje naar Islas Ballestas. Dit eiland staat bekend als de ´poormans Galapagos´en is een verzamelplaats voor verschillende soorten vogels, waaronder de ´boobie´ (geen idee hoe die in het NL heten), pinguins, meeuwen, zeeleeuwen etc. Verzamelplaats zeker: het zag er zwart van de vogels, letterlijk! Wel heel mooi om te zien. ´S middags wilden wij zelf naar het beschermde natuurgebied gaan wat daar ongeveer naast ligt. Echter werden wij eerst weer naar het hostal gebracht, vanuit waar we naar Paracas zouden fiesten. Stel je voor: 12u in de middag (30graden..), allebei keurig een afgepast half litertje water mee (na 15min al op), een lange, 16km durende, licht stijgende, rechtdoorgaande weg langs de kust (met veel raffinaderijen).. recept voor uitputting? Mwah.. Na die weg, mochten we nog 3 km naar het park fietsen en vanaf daar had Maarten bedacht dat het wel leuk zou zijn om naar een strandje te fietsen aan de andere kant van het schiereiland (wat onderdeel is van het natuurpark) a 8 km! Dat was toch een beetje teveel van het goede. Dus besloten we dat niet te doen, een biertje aan het strand te drinken en een hapje te eten,om vervolgens met fietsen en al in de taxi te springen:). Lange leve de vrijheid!
De volgende dag stond gepland, echter ´schoot´ het bij Maarten in zn rug. Gevolg: de hele ochtend op handen en voeten rondgekropen! Het was net een 80-jarige overwerkte opa.. Gelukkig kon hij in de middag enigzins schuifelen op zijn voeten en hebben wij ons verplaatst van hostal in Pisco, naar hostal in Paracas aan het strand. Dat bleek een goede zet, want na 1,5 dag strand ging het opeens weer bergopwaarts! Lopen, fietsen, staan, liggen ging alweer een stuk beter. Dus de volgende bestemming kwam in zicht: Nazca!
In het gebied van Nazca zijn er veel tekenen van de Paracas/Nasca cultuur te zien,waaronder de Nazca Lines. Dit zijn hele grote tekeningen van (voornamelijk) dieren op/in de woestijngrond. Je kunt deze alleen vanuit de lucht goed zien, hence onze eerste grote uitgave: een rondvlucht over de lijnen! Licht beroerd maar zeer onder de indruk stonden we na 30 minuten weer op de grond. Wat een ervaring! Ook hier gold ons reisthema: onvoorbereidheid.. Wij kregen het namelijk voor elkaar om precies op dat moment (in de lucht) de batterij van zowel de fotocamera als onze beider telefoons leeg te hebben. Maar goed dat vooral de ervaring en het plaatje in je hoofd telt toch?
De volgende avond zouden we doorreizen naar Arequipa en dus in de middag nog gauw een tour geboekt naar de zandduinen. Zo´n 20 minuten uit het centrum liggen gigantische zandduinen, waar we met een enorme ´buggy´door de duinen hebben gecrosst! Supergaaf! Ook nog gesandboard (op een soort snowboard van een duin af sjeesen) en een aquaduct en oude ceremoniele plaats bekeken die gebouwd is door de Nascanen (pre-Inca). Heel gaaf. Nog even gauw wat gedronken met een Frans stel die we op de tour ontmoet hadden en hup, de nachtbus in naar Arequipa.
Tot zover! Nu de trein in. Komende dagen zitten we in het Amazone gebied, dus onbereikbaar!
Heel veel liefs van ons! (foto´s volgen..)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
